Witajcie,
Moja sytuacja wygląda tak: od dzieństwa lubię chodzić do kościoła i uczestnictwo we mszy świętej. Jestem człowiekiem spokojnym, zawsze gdy miałem zrobić coś złego to myślałem czy to grzech i nie robiłem bo nie chciałem żyć w niezgodzie z Bogiem. Lubiłem pomagać ludziom, tak z ukrycia. Moja kuzynka miała bardzo biedne dzieciństwo to gdy byłem u niej wrzucałem jej do półki batona gdy wychodziła z pokoju by miała coś słodkiego. Kiedyś dostałem dużo pieniędzy na komunię a moja starsza siostra potrzebowała pieniędzy na studia to wrzuciłem jej anonimowo do skarbonki, która była przeznaczona na studia jeden z banknotów 100 EURO, które dostałem od chrzestnego z niemiec... potem się wypierałem że to ja
W dziewczynach szukałem przyjaźni, zrozumienia, nie patrzyłem na nie pożądliwie... kiedyś będąc sam na sam z kobieta, która chciała to ze mna zrobić odmówiłem gdyż nie byłem pewien czy chciałbym się z nią ożenić...
Nie wiem jednak czy nie chciałbym mieć własnych dzieci. Lubie się opiekować dziećmi od mojego kuzyna. Lubie je uczyć matematyki.
Zaraz po szkole średniej poszedłem na studia, na matematykę... wszystko wskazuje na to, że nie zaliczę roku. To jednak dla mnie za trudne. Sam teraz nie wiem czy iść do seminarium czy może na normlane studia... modlę się codziennie do Boga by dał mi odpowiedź na to pytanie...
Uważam że za wcześnie na decyzję o byciu księdzem, ale w końcu nie jestem taki mlody, mam już swoje lata...
Z Bogiem
